Długi to twardy orzech do zgryzienia. Zaciągamy je, żeby mieć gdzie mieszkać, czym jeździć, by móc cieszyć się życiem na wyższym poziomie, by mieć pieniądze na leczenie najbliższych. Czasem jednak okazuje się, że z przyjaciela stają się wrogiem. Dzieje się tak, gdy przydarza się coś nieprzewidzianego - jeden z małżonków traci pracę, zaczyna nie starczać pieniędzy na pokrycie wszystkich wydatków, dopada nas choroba. W obliczu takich sytuacji trudno nazwać dług naszym przyjacielem, staje się on bowiem pułapką.

Choć historia zawarta na kartach tej książki jest dziełem wyobraźni, co zresztą podkreśla jej Autor, niemniej oparta jest o wydarzenia, jakie faktycznie miały miejsce. Prowansja. Rok 1888. Niewielka miejscowość położona malowniczo u stóp niewysokiej góry Sainte-Victoire, nieopodal Aix-en-Provence. Bohater opowieści, ksiądz François Montmoulin, pobożny i gorliwy kapłan, co to ubogim oddaje swój ostatni grosz, zostaje oskarżony o morderstwo i… postawiony przed sądem. I choć trudno uwierzyć w winę księdza, wszystkie poszlaki wskazują na niego. Wyrok jest zatem łatwy do przewidzenia – szafot. Lecz to nie koniec tej poruszającej i prawdziwej historii, a w istocie jej początek… Zaskakujące zwroty akcji i głębia po mistrzowsku namalowanych portretów psychologicznych nie pozwalają oderwać się od lektury. Pierwsze polskie wydanie tej klasycznej powieści o dylematach moralnych i sile kapłańskiej wierności ukazało się w 1914 r. Przez blisko sto lat książka nie straciła nic ze swojej aktualności.