Rozmowa z Romanem Kulą, członkiem Grupy Wyprawowej 40 +, wspomnienia z wyprawy na Syberię i do Mongolii oraz plany na przyszłość.

Jesteś członkiem Grupy Wyprawowej 40 +, świeżo po powrocie z Syberii i Mongolii, na którą to wyprawę wybraliście się na przełomie sierpnia i września; powiedz trochę o tym wyjeździe i o tym, kto wziął udział w tej wyprawie ?

Cała grupa to sześciu facetów, niestety nie wszyscy mogli tym razem wybrać się na „azjatycką włóczęgę”. Paweł Betleja wędrował po Kanadzie, a Jurek Tomala wspinał się na Mont Blanc. W rezultacie pojechało nas czterech, tzn.: Marek Godzień, Jacek Kalandyk, Tomek Tkaczyk i ja.

Naszym celem było po prostu wędrowanie, poznawanie ludzi, smaków, fotografowanie, delikatny trekking i wypoczynek z dala od otaczającego nas na co dzień zgiełku, bez napiętego planu i konieczności „zaliczania” czegokolwiek.

Rozmowa z Romanem Kulą, członkiem Grupy Wyprawowej 40 +, Wspomnienia z wyprawy na Syberię i do Mongolii, plany na przyszłość.

W pierwszej części wywiadu rozmawialiśmy o przekroczeniu granicy rosyjsko - mongolskiej. Jak wyglądała dalsza część Waszej „włóczęgi”?

O Mongolii mówi się , że jest to kraj dziki i niedostępny. My obraliśmy sobie za cel Mongolię Zachodnią - tereny uważane za jedne z najbardziej niedostępnych, a zarazem pięknych. Dokładniej Ajmaki (województwa) Bajan Olgij i Uws odległe od Ułan Bator jakieś 1650 km i zamieszkałe w 95% przez Kazachów. Po przekroczeniu granicy trafiliśmy do niewielkiej miejscowości Olgij; stolicy Ajmaku, gdzie udało się nam znaleźć kolejny samochód typu UAZ „blaszak” oraz nowego sympatycznego kierowcę.