Zawarte w zbiorze opowieści przenoszą Czytelnika w czasie i przestrzeni. W czasie – w lata dzieciństwa autora, okresu, z którego w dorosłym życiu zostają nam poprzecinane „lukami pamięci” wspomnienia – ale za to wspomnienia najsilniejsze i najmocniej poruszające umysł i ciało. I w przestrzeni – w tajemnicze zaułki Przemyśla, miasta na krańcu Polski, pełnego niezwykłości, oryginalnych typów ludzkich, wyolbrzymionego i schulzowsko zdeformowanego ujęciem dziecka. Piętnaście opowiadań przetykanych widokami miasta wykonanymi techniką przestrzennych fotomontaży ze starych fotografii.