Zamek w Krasiczynie jest renesansowym zamkiem bastejowym. Zamek ten, zaraz po zamkach na Wawelu i w Baranowie Sandomierskim, uważany jest za najcenniejszy zabytek architektury obronno – rezydenckiej doby renesansu w Polsce.

Początki zamku sięgają XVI wieku. Powstał w miejscu warowni, nazywanej „Śliwicą”. Jego budowę rozpoczął w 1580 roku Stanisław Krasicki, od swego nazwiska nazwał zamek Krasiczynem, a nazwę tę przyjęło także, powstające obok zamku, miasteczko. Po jego śmierci zamek odziedziczył oraz ukończył rozpoczętą budowę jego młodszy syn, Marcin, przez wielu uznawany za jednego z najwybitniejszych mecenasów sztuki w Polsce. Wyjątkowość zamku stanowią między innymi rysunki na elewacjach  przedstawiające popiersia cesarzy rzymskich, postacie polskich królów, świętych, przodków Krasickich oraz sceny myśliwskie. Cennym elementem architektonicznym zamku jest mieszcząca się w baszcie Boskiej kaplica, przyrównywana do Kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu. Wzrok przykuwają również bardzo bogato rzeźbione portale, loggie, arkady i unikalne dekoracje ścienne, których całkowitą powierzchnię oblicza się na około 7000 m2. W Krasiczynie gościli: Zygmunt III Waza, Władysław IV, Jan Kazimierz i August II. Zamek otoczony jest parkiem, którego początki sięgają XVI wieku. Znajduje się w nim między innymi ogromny staw, po którym pływają łabędzie i kaczki. Współczesne rozplanowanie parku i układ roślin zawdzięczamy rodzinie Sapiehów, która nabyła zamek w 1835 roku. To właśnie oni wprowadzili zwyczaj sadzenia dębów, gdy się urodził syn, a lip, gdy urodziła się córka. Dziś te drzewa liczą około 150 lat i są główną atrakcją parku. Renesansowy zamek w Krasiczynie i jego piękny park, idealnie wkomponowane w krajobraz Pogórza Przemyskiego, stanowią niezwykłe i pełne uroku miejsce do refleksji oraz  wypoczynku. Miłośnicy piękna i historii znajdują tu wspaniałe plenery malarskie i fotograficzne, a turyści spokój i ciszę.