Psychologiczna powieść przedstawiająca z niezwykłą precyzją zdarzenia z pogranicza pomiędzy jawą a snem, ukazującą różnice i podobieństwa pomiędzy czasem teraźniejszym, przyszłym i tym już ubiegłym. Na szczególną uwagę zasługuje podkreślenie umowności i przypadkowości ludzkich zachowań: bohaterowie tej książki wydają się równie prawdziwi, co iluzoryczni, a rozgrywające się wydarzenia – niekiedy wyjątkowo subtelne, ledwie uchwytne, innym razem ogromnie zmysłowe – otacza atmosfera tymczasowości. Okazuje się, że nawet całkowicie zwyczajna czynność, na przykład zapalanie papierosa czy obserwowanie spadającego liścia, może tworzyć intrygujące pytania o sens naszego pojmowania czasu czy zakres naszego poznania: tego intelektualnego i tego zmysłowego.

Narracja jest splotem drobiazgowych obserwacji, niejasnych wyobrażeń, wątpliwych wspomnień. W warstwie formalnej widać wpływy XX-wiecznej prozy eksperymentalnej: powieści strumienia świadomości i nouveauroman. 
Jan Rychter urodził się w 1982 roku. Mieszka w Łodzi. Jest absolwentem filologii polskiej Uniwersytetu Łódzkiego. Publikował poezję na łamach „Tygla Kultury”, porzucił jednak wiersze na rzecz prozy. W powieści lubi eksperymenty formalne, ogromne wrażenie wywarła na nim powieść modernistyczna, w tym przede wszystkim powieść strumienia świadomości oraz nouveauroman. Ceni twórczość Williama Faulknera, Jamesa Joyce'a, Alaina Robbe-Grillet'a, Claude’a Simona, Vladimira Nabokova, Maxa Frischa, Susan Sontag, Thomasa Pynchona. Oprócz literatury jego drugą wielką pasją jest film. Jej efekty można ocenić na autorskim kanale YouTube pod adresem: http://www.youtube.com/user/johnytheplank/videos. Obecnie poszukuje producenta dla swojego pełnometrażowego debiutu scenariuszowego. Pracuje także nad kolejną powieścią. W wolnych chwilach zdarza mu się robić zdjęcia oraz malować olejne obrazy. Novae Res, 2014