Poradnik zaliczany do klasyki, sprzedano już ponad 100 000 egzemplarzy. Opracowana w 1986 roku i przetestowana przez naukowców Europejskiego Instytut Badań nad Odżywianiem (IREN), metoda doktora Alaina Delabos jest rewolucyjnym zwrotem w podejściu do odżywiania się. Po raz pierwszy w historii nowoczesnej medycyny lekarz twierdzi, że nie trzeba rezygnować z żadnych potraw, żeby uzyskać i zachować szczupłą sylwetkę, a nawet zapanować nad podwyższonym cholesterolem i cukrzycą. Każda potrawa jest wartościowa, jeśli zostanie spożyta zgodnie z biologicznym zegarem organizmu, podczas gdy ten sam pokarm przyjęty w niewłaściwym momencie przyczyni się do otyłości. Z metody mogą skorzystać nie tylko osoby mające problemy z nadwagą lub zaburzeniami metabolicznymi, ale każdy, kto pragnie zachować zdrowie i dobre samopoczucie. 

Jak  Kościół katolicki odnosi się do teorii ewolucji Darwina? Od czasu otwarcia archiwów Świętego Oficjum w 1997 roku możliwe stało się poznanie tego zagadnienia w sposób obiektywny i całościowy. "Kościół a ewolucja” ukazuje jasny i kompletny obraz kontrowersji wokół teorii Darwina w teologii katolickiej i w świecie nauk przyrodniczych. Wyjaśnia m.in. czym jest teoria inteligentnego projektu, czym teistyczny ewolucjonizm, a czym kreacjonizm. Pomimo tego, że napisana jest jako praca naukowa utrzymana została w lekkim i przestępnym stylu.

Niezapomniana bajka o krasnoludku, na której wychowały się pokolenia dzieci.
Dodatkowym atutem książeczki są świetne, kolorowe ilustracje, które
przyciągną wzrok dziecka.

Był raz sobie krasnoludek
taki mały jak szpileczka,
miał swój domek i ogródek
w głębi lasu, na listeczku.

Kwiatek mu za czapkę służył,
na dwóch słomkach spał wygodnie.
Jadł tak samo, niezbyt dużo:
jeden orzech trzy tygodnie.

O literaturze dla dzieci często jeszcze mówi się i myśli jako o tej mniej znaczącej. Ot, coś tam dziecku czytamy, ale w gruncie rzeczy te czytanki nie są aż tak ważne. Dopiero przyjdzie czas na wielką literaturę – Mickiewicza, Wyspiańskiego, Miłosza. Mylne to jednak założenie. Lektura, którą czyta dziecko, kształtuje je bardziej niż lektura, którą przyjdzie mu czytać pod przymusem w szkole. Dowodem może być książka Zofii Urbanowskiej Gucio zaczarowany. Czy wiecie, że czytali ten pozytywistyczny tekst, w którym wyraźnie obecne są funkcje wychowawcze i edukacyjne, Iwaszkiewicz, Wat, Miłosz, Różewicz. Ci dwaj ostatni odnieśli się nawet we własnej twórczości do powieści Urbanowskiej. Miłosz napisał wiersz o tym tytule (zatytułował tak również cały tomik), Różewicz zaś podjął z Miłoszem (i Urbanowską) poetycki dialog w utworze Myrmekologia (dalszy ciąg bajki o Guciu zaczarowanym). Zapewne już jesteście ciekawi, cóż takiego niezwykłego znaleźć może dziecko w Guciu zaczarowanym, że tekst ten chodzi potem za nim nawet wtedy, gdy już czyta całkiem inne lektury.

Konik morski to jedyny przedstawiciel fauny, u którego samiec, nie samica, wydaje na świat młode. Bohater tej książki to jedyny (a przynajmniej jedyny, którego sam zna) mężczyzna w Pradze, który w końcu betonowych lat osiemdziesiątych nie chce stać żonie na drodze do kariery naukowej i nie bardzo wiedząc, w co się pakuje, bierze na siebie opiekę nad trzyletnim synkiem. Podróże konika morskiego to wielokrotnie wznawiany w Czechach pamiętnik młodego ojca na urlopie tacierzyńskim. Czy kiedy w roli taty występuje czołowy czeski humorysta Petr Šabach, możemy się spodziewać tylko tego, że założy pieluchę na lewą stronę, przypali mleko i zgubi dziecko w monopolowym? Jak się okazuje – niekoniecznie.