To pierwsza na polskim rynku powieść o Lwowie, której akcja toczy się w latach 1939–1946, kiedy Lwów należał jeszcze do Polski. Przedstawia tragiczne dzieje rodziny polskiego nauczyciela z Kresów Wschodnich, Józefa Sztendery, jego żony Marii i ich dzieci, których życie burzy narastający konflikt polsko-ukraiński podsycany przez bolszewików i hitlerowców. Układ Niemców z Sowietami umożliwił Armii Czerwonej i oddziałom NKWD zajęcie miasta i od początku szykanowanie Polaków. aresztowania i przesłuchiwania przez NKWD, rozstrzeliwania, wyrzucanie z mieszkań, wywózki na Syberię. Tego wszystkiego doświadczają główny bohater, jego rodzina, sąsiedzi i znajomi. Józef Sztendera jest też świadkiem mordu na lwowskich profesorach.