Starzy bogowie się przebudzili, satrapie się rozpadają, a Chromeria gorączkowo szuka jedynego człowieka, który nadal może zakończyć wojnę domową, nim pochłonie cały znany świat. Niestety, Gavin Guile wpadł w ręce dawnego wroga i został niewolnikiem na galerze pirackiej. Co gorsza, stracił coś więcej niż tylko moc Pryzmata – w ogóle nie może posługiwać się magią.
Bez ochrony ze strony ojca Kip Guile stawi czoło panu cieni, kiedy jego dziadek postanowi wybrać nowego Pryzmata i przejąć władzę. Czy, dysponując tylko pomocą Teii i Karris oraz własnym sprytem, Kip przetrwa w sekretnej wojnie między rodami arystokratycznymi, frakcjami religijnymi, buntownikami i potężnym stowarzyszeniem tajnych zabójców zwanym Zakonem Złamanego Oka?

Szesnaście porywających opowieści o walce, dramatycznych wyborach, ucieczkach, upokorzeniach i więziennej wegetacji. Pierwsza taka książka o dziewczynach z antykomunistycznego podziemia – o tych bardzo znanych i niemal zupełnie zapomnianych. O tych, które nie zawahały się, by oddać krajowi swą młodość, a niejednokrotnie i życie.

Wyimaginowana, fantastyczna kraina Angrii, wymyślona w dzieciństwie przez rodzeństwo Bronte, to miejsce akcji opowiadań, stworzonych przez nastoletnią wówczas Charlotte. Choć niewątpliwie młodzieńcze, opowiadania te ukazują już przebłyski jej talentu, a także elementy i wątki, które później miała rozwinąć w pełni w swoich słynnych powieściach. W Verdopolis młoda markiza musi poradzić sobie ze wstrząsającym sekretem, który zagraża jej szczęściu i małżeństwu. W wiejskiej rezydencji młoda mężatka nie może zrozumieć, dlaczego  mąż nie pozwala jej się kontaktować ze światem. Tajemnice, knowania, arystokracja, miłość, piękne młode panny, dumni młodzieńcy – wszystko to łączy się i splata w opowiadaniach, tworzących ten zbiór.

Strona Guermantes to czwarty tom quasi-autobiograficznego cyklu Marcela Prousta W poszukiwaniu straconego czasu, uznanego w powszechnej opinii krytyków za arcydzieło literatury. (Pierwsza część nosi tytuł W stronę Swanna, druga W cieniu zakwitających dziewcząt, trzecia Strona Guermantes). Piękno niektórych zdań tych powieści zapiera dech w piersiach. Zawdzięczamy to również niesłychanej maestrii tłumaczenia Tadeusza Boya-Żeleńskiego.

Jeśli nie przemawiają do Ciebie klasyczne przewodniki po Włoszech, nie satysfakcjonują Cię suche fakty, bo poza wiadomościami o topografii, architekturze czy gastronomii szukasz czegoś więcej – ta książka jest dla Ciebie. "Smutku nie cenią w Neapolu" z jednej strony z zegarmistrzowską precyzją prezentuje ciekawe zakątki, urokliwe miejsca, sztandarowe zabytki, oprowadzając czytelnika krok po kroku po Neapolu. Z drugiej strony z werwą, poczuciem humoru i sentymentem przedstawia włoskie zwyczaje, temperament i sposób postrzegania świata.

Krzysztof jest adresatem listu – publicystycznego eseju – w którym autor dzieli się swoimi przemyśleniami i spostrzeżeniami na różnorakie tematy dotyczące Polski i Polaków, bardzo czasem od siebie odległe. Porusza sprawy polskiej sceny politycznej, gospodarki, finansów, kultury i religii. Wypowiada się o służbie zdrowia, emeryturach, rynku pracy, bezrobociu, biedzie; nawiązuje do niedawnych wydarzeń społecznych, kulturalnych, socjologicznych. Odnosi się również do kondycji książki, rynku edytorskiego, czytelnictwa oraz bycia pisarzem.

Mela od wczesnego dzieciństwa była bita przez ojca, który w młodości przeszedł przez piekło obozu koncentracyjnego. Trudne doświadczenia życiowe dziewczyny oprócz traumy, którą pozostawiły, sprawiły jednocześnie, że na wiele rzeczy została zahartowana. Głęboko do serca wzięła sobie słowa matki: „Zapamiętaj na całe życie. Licz tylko na siebie. Wtedy nigdy się nie zawiedziesz. To jest klucz do sukcesu”. Mela starała się żyć według tego przesłania, jednak życie – choć pasjonujące – nigdy nie miało jej rozpieszczać.

Niclas opowiada psychologowi całe swoje życie. Sprawia wrażenie zwykłego, uprzejmego, z pozoru niczym nieodznaczającego się mężczyzny. Wyróżnia go jednak nietypowa praca – jest tanatokosmetologiem – makijażystą zmarłych. Wynajmuje pokój u państwa Bursche. Jest z nimi w dobrych kontaktach, podobnie jak z ich nieletnią córką. Jednak gdy trzynastoletnia Amanda umiera w nietypowy sposób, a jej rodzice giną wskutek zbrodni doskonałej, Niclas musi opuścić miejsce swojego pobytu. Każde kolejne miejsce, w którym przebywa, jest naznaczone śmiercią…

Lalka Bolesława Prusa to utwór wyjątkowy, od momentu ukazania się na łamach „Kuriera Codziennego” budzący kontrowersje, ale też podziw. Zawikłana, pełna niedopowiedzeń historia źle ulokowanych uczuć, straconych złudzeń i zaprzepaszczonych możliwości. Jedyna w swoim rodzaju konfrontacja romantycznego i pozytywistycznego idealizmu z realizmem.

Anat, wzięty scenarzysta i zarazem niespełniony filmowiec, staje się świadkiem niewytłumaczalnych zjawisk atmosferycznych, wskutek których znika jego najbliższy przyjaciel. Kolejnym nagłym wydarzeniem jest pojawienie się Ariona Mendozy, charyzmatycznego i tajemniczego przemysłowca filmowego, który odkrywa przed Anatem tajniki branży filmowej oraz rządzące nią prawa. Rzeczywistość zaczyna mieszać się z filmową fikcją, a fala niefortunnych i złowieszczych zdarzeń symbolizuje zbliżający się koniec świata…

Wybór pięciu niezwykle wciągających tekstów literatury niepokoju, która zdecydowanie wykracza poza ramy gatunku. Wyłącznie dla ambitnego czytelnika. W zbiorze Wieża znajdziemy tajemniczą budowlę istniejącą na granicy rzeczywistości i szaleństwa, która nagle wyrosła w ogrodzie młodego małżeństwa; współczesnego nekromantę, zdającego sobie sprawę, że ślady pozostawione w Internecie nie podlegają naturalnym prawom rozkładu; demona likantropii, nawiedzającego stolicę Śląska; proces rodem z powieści Franza Kafki prowadzony przez przerażające istoty, a nawet ducha Romana Polańskiego.

Rzymski cesarz, filozof, żołnierz, reformator, poeta. Jedna z najbarwniejszych postaci starożytności. Geniusz wojenny dorównujący poziomowi Juliuszowi Cezarowi i Aleksandrowi Wielkiemu. Oddany bogom hellenistycznym, walczy z chrześcijaństwem. Traci życie w wieku trzydziestu dwóch lat. Nad powieścią unosi się klimat końca starego świata zastępowanego przez cos gorszego. Poganie odchodzą stopniowo do przeszłości , a wraz z nimi gaśnie blask imperium, które już nigdy nie będzie tak silne jak niegdyś.